Het begin...

Daar gaan we dan, het allereerste Blog.
Waarom eigenlijk een Blog? Ik was zelf nooit zo van de blogs, van die reisverslagen en meer van zuks. Ik heb daar niet zoveel mee, laat mij maar zelf op vakantie gaan. Spreekwoordelijk dan, want de afgelopen jaren was er geen geld voor. u hoort mij verder niet klagen maar ik bedoel maar.
Ik ben eigenlijk geïnspireerd door www.Mcdid.nl en www.kliefje.com. Elke dag lees ik nu hun blog en het voelt gek. Wamt ergens voel ik me een gluurder. Ik laat wel eens een opmerking achter maar je weet meer over de Blogger dan zij over jou. Misschien maar beter ook want als ze al die volgers nou ook moeten leren kennen. Daar Blog je natuurlijk niet voor. Ik biedt nu in ieder geval ruimte om ook bij mij te gluren en dat voelt meteen een stuk prettiger.
Wat vind ik leuk aan deze twee blogs; in ieder geval dat ze openhartig en met humor geschreven zijn, en over zeer diverse thema`s uit het leven die vele (ik in ieder geval) zullen herkennen. Het is ook wel een bijzonder wereldje, het wereldje van de bloggers! Je ziet mensen geregeld voorbij komen, je ziet een hoop steun en enthousiasme, een hoop mede verongelijkte en dat schept een band.

Vroeger had ik een dagboek en totdat ik kinderen had schreef ik daar regelmatig in. Over van alles en nog wat. Als ik die blogs lees, dan voel ik dat het kriebelt, zal ik ook een poging wagen. Gewoon schrijven over alles wat mij bezighoud. Mijn werk, mijn familie, het gewone leven, het schoolplein, de opwindingen. Na vandaag denk ik, ik ga het gewoon doen en hier ben ik dan.

Maar wie is die IK dan? Tsja wat kan ik zeggen. Ik kan hier wel heel algemeen mijn hobby`s gaan neer plempen maar dat zegt nog niet zoveel. Hoeveel mensen houden er wel niet van tuinieren, van lezen en meer van zuks. Laat ik beginnen met mijn muziek smaak, want dat geeft al een beetje inkijk. Al van kinds af aan werd ik geraakt door Kate Bush en nog steeds vind ik het prachtig. Ik had op mijn 11e jaar mijn kamer vol hangen met Guns&roses en hoewel die periode voorbij is, kan ik nog ontzettend genieten van hun muziek. Ik zet ze op als ik aan het schoonmaken of autorijden ben en bler uit volle borst mee. Hoewel ik in gezelschappen altijd zal playbacken met lang zal ze leven en dat soort liederen. Ik kan echt voor geen meter zingen. Ik heb het wel eens opgenomen en inderdaad bagger! Helaas, want dat had me wel wat geleken een zangtalent. Niet om bekend te zijn, maar om me in ieder geval niet te hoeven schamen en het lijkt me een leuke uitlaat klep. Pink floyd vind ik ook echt prachtig, maar die is meer voor de nadenk of zwelg momenten. Van Bob Marley wordt ik altijd blij en vind ik heerlijk om op te dansen. Doe maar doet me aan mijn ouders denken en zing je ook lekker mee. Verder hou ik van David Bowie, Herman van Veen, Bram Vermeulen, Ben Howard, Mumford en Sons, Joni Mitchell, Tracy Chapman, Micheal Kiwanuka, Oost Europese muziek zoals Taraf de Haidoek, Allanis Morisette, hoewel ik haar eerste twee platen het best vond, Wende Snijders, Youp van het Hek, kan ik ook waarderen.


Qua cabaret zijn mijn favorieten, Hans Teeuwen, Theo Maassen, Najib en Brigitte geweldig. Ik hou wel van lachen. Hoewel ik iemand nog nooit heb horen zeggen "lachen, nee daar hou ik niet van, zo ongezellig".
Ik maak veel grappen en hou van zelfspot, zwartgallige humor, droge humor, cynische humor. Ik moet zeggen dat ik volgens mij ook wel goede grappen kan maken, mensen lachen regelmatig in ieder geval. Ik hou ervan als ik met vrienden of met mensen helemaal kan doorslaan in een grap, steeds erger en erger, heerlijk. Ik laat me niet op alle plekken gaan, dat zou ongepast zijn. Maar zo nu en dan gooi ik wat in de groep en breek het even helemaal open. Humor relativeert, humor bindt, humor is in mijn ogen het medicijn van de ziel.

Ik laat het hier maar even bij, anders wordt het zo een hak op de tak verhaal. Gaandeweg zal er wel steeds meer duidelijk worden over wie ik ben en wat ik doe. En zo niet, vraag maar raak!